Może w końcu ktoś mi powie, czemu wyodrębniła się cześć graczy (nazywanych nawet przez siebie) klimatofobami? Czemu sami się do klimatofobii przyznają? Czemu niektórym gra w RPG kojerzy się tylko z klimatem fantasy. Smokami, elfami, krasnalami i magią? Chociaż, to może przez D&D, które utarło taki schemat. Ale takie osoby, co gorsza, nie mogą/nie potrafią/ nie lubią grać w systemy osadzone w innych klimatach. Czemu takie osoby nie są otwarte na nowe doświadczenia, nie chcą sprawdzić się w nowych rolach?
Pytania te kieruję w szczególności do klimatofobów właśnie (Banan, chcesz nam coś powiedzieć
? )Zapraszam do dyskusji
. Nie oglądam Blade Runnera codziennie, nie czytam Lema itd. ale w CP bym zagrał - bo to może być ciekawe! Jeśli nie spełni moich oczekiwań to stosowną opinię wystawię. Tak samo jest z DL. Nie oglądam namiętnie westernów, nie interesuję się tamtymi czasami, a zagrałbym w DL. Uważam że Dziki Zachód nie był taki intresujący jak Dziwny Zachód. Ciekawy to świat i napewno fajnie by się grało. Tu nasuwa się wniosek: filmy, książki, nawiązujące do innych klimatów niż fantasy są 'be!', ale sesja w system oparty na czymś takim wcale nie musi był zły i nudny 
. 
kiedy nawet nie miało się w ręku podstawki.